„Nigdy niekończąca się burza nad Catatumbo” to Fenomen przyrodniczy w Wenezueli u ujścia rzeki Catatumbo do jeziora Maracaibo polegający na bardzo intensywnych wyładowaniach atmosferycznych, trwających ok. 300 dni w roku zazwyczaj przez 9 godzin dziennie.
Jezioro Maracaibo jest regionem o najwyższej intensywności wyładowań na świecie. Szacuje się, że w ciągu godziny uderza średnio 250 piorunów.
Światło generowane przez wyładowania jest widoczne z odległości setek kilometrów i wykorzystywane było do nawigacji przez załogi statków, stąd też zyskało przydomek „latarni z Maracaibo” i „latarni Catatumbo”. Fenomen nazywany jest również „nigdy niekończącą się burzą nad Catatumbo” i stał się atrakcją turystyczną. W 2013 roku region jeziora Maracaibo został wpisany do Księgi rekordów Guinnessa jako region o najwyższej intensywności wyładowań na świecie.
Wyładowania nad Catatumbo powstają w unikalnych warunkach topograficznych – jezioro Maracaibo zamknięte jest z trzech stron grzbietami górskimi, jedynie od północy otwiera się na Zatokę Wenezuelską z jej ciepłymi wodami. O zachodzie słońca silne wiatry uderzają w góry, podrywając ciepłe powietrze do góry.
Wówczas tworzą się gęste chmury deszczowe – cumulonimbusy, a kiedy kropelki wody z wilgotnego powietrza zderzają się z kryształkami lodu z zimnego powietrza, wytwarzają się ładunki elektrostatyczne.
Wyładowanie uwalnia energię elektryczną wystarczającą, aby zasilić 100 milionów żarówek.
Największa liczba wyładowań przypada na okresy od sierpnia do października i od maja do lipca.
Źródło: volunteerlatinamerica.com